O mundo do teatro mobilízase para solicitar á Real Academia Galega o nomeamento do dramaturgo Roberto Vidal Bolaño como figura homenaxeada no Día das Letras Galegas 2013.
As persoas que queiran adherirse a esta persoa poden remitir o seu interese ao correo: Este enderezo de correo está a ser protexido dos robots de correo lixo. Precisa activar o JavaScript para velo..
De seguido os organizadores desta iniciativa expoñen o seguinte:
Roberto Vidal Bolaño para o Día das Letras Galegas
O Día das Letras Galegas cumpriu 50 anos. Felicidades. Medio século ben empregado e sen facer moito teatro. Os tempos deberían ser chegados para ese xénero que segue sendo literario. Cincuenta anos pasaron polo Día e trinta polo teatro galego e a súa profesionalización. É tempo suficiente para ter comprobado a importancia do teatro na cultura galega e tempo suficiente para valorar como contribuíu a escena galega á revitalización da lingua e a darlle un uso actual, contemporáneo e habitable.
Cincuenta anos despois do Día e trinta anos despois da romería chegamos a 2013 e damos coa cifra, tráxica en calquera caso, dos 11 anos da morte, que non desaparición, de Roberto Vidal Bolaño. Igual cadran as contas porque para falar de literatura, de teatro e de lingua non hai exemplo mellor que Vidal Bolaño: practicou a lingua e o teatro, o teatro da lingua, a lingua do teatro con toda a contundencia que lle foi dado e, algunhas veces, moito máis. As súas necrolóxicas de hai máis dunha década xa o sentenciaron como o máis importante autor galego de teatro e, once anos despois, a súa obra non deixou de medrar. Unha obra que comeza cos símbolos e acaba na realidade, nun proceso de interpretación dese lugar onde o mundo se chama Galicia que poucos autores, de teatro, narrativa ou poesía, poden igualar. Ese é o camiño que vai de Bailadela da morte ditosa a Rastros.
Hai motivos. Moitos. Un por cada espectador que RVB levou ao teatro no pasado e outro por cada espectador que levará no futuro. Pero hai outro fundamental que garda relación intensa co prexuízo de que é ou que deixa de ser literatura. Se colocamos nunha ringleira a obra toda de RVB: Laudamuco, Bailadela, Saxo Tenor, Días sen gloria, Anxeliños, Animaliños, Criaturas, Rastros, As actas escuras, por exemplo, ¿hai moitas obras comparables? Escribir teatro tamén é de escritores.
Aínda habería máis porque RVB foi unha figura da escena e, polo tanto, foi actor e director, pero foi actor de televisión e de cine e esas circunstancias implican unha biografía pública próxima aos espectadores, unha biografía con moitos atractivos e cun obxectivo que aínda hoxe resulta útil ou, quizais, sexa hoxe máis útil que nunca: explicarnos para ben e para mal como é o mundo visto desde o teatro de aquí. Como é o mundo desde Galicia. Polo tanto.
Será o vindeiro 23 de xuño cando a Academia Galega fará público o nome do homenaxeado ou homenaxeada.
Roberto Vidal Bolaño, nado en Santiago de Compostela o 31 de xullo de 1950 e finado na mesma cidade o 11 de setembro de 2002, foi un autor e actor de teatro galego. Formou parte do denominado "Grupo Abrente" que, a partir da década dos 70, renovou e actualizou tanto a escrita como as representacións dramáticas galegas.
Como dramaturgo podemos destacar as seguintes obras: Días sen gloria, Saxo Tenor e a triloxía Anxeliños, Criaturas e Animaliños. Tamén foi o autor de Mar Revolto, Rosalía e Laudamuco, señor de ningures.
A figura e a obra de Roberto Vidal Bolaño foron fundamentais na construción dun teatro nacional galego e o seu traballo foi recoñecido os premios Rafael Dieste, Álvaro Cunqueiro e Eixo Atlántico. No ano 2001 conseguiu os premios María Casares e Chano Piñeiro de teatro, así como o premio Max de teatro español pola súa obra Criaturas.
